De na-oorlogse jaren
Na de oorlog kwam de mechanisatie in de landbouw op gang en arriveerden de eerste tractoren in Nietap. In de jaren vijftig startte Jan Luinge aan de weg naar Roden zijn loonbedrijf. Met de 'Cormick' trekker en aanhang ging hij uit maaien, hooipersen, aardappelen rooien etc. Hij deed ook veel aan het bespuiten van gewassen. Hij zette dan de spuit op zijn rug en reed met zijn brommer naar de klanten. Hij had zijn fietstassen gevuld met spuitmiddelen tegen onkruid. Hiervoor had hij lessen gevolgd in Groningen en in Den Haag examen gedaan voor het diploma 'Vakbekwaamheid Loonspuiten'.
Met de toenemende mechanisatie vond er in de landbouw ook steeds meer specialisatie plaats. Voor Nietap en Terheijl betekende dat feitelijk het einde van de akkerbouw ten gunste van de veeteelt. De opkomst van de mengvoederindustrie maakte bovendien het verbouwen van eigen veevoerprodukten overbodig. Het traditionele, gemengde bedrijf dat eeuwenlang had stand gehouden verdween uit Nietap en Terheijl.
Met de specialisatie zette ook de schaalvergroting in. Voor de relatief kleine bedrijven in deze streek was het echter niet gemakkelijk om uit te breiden. De beschikbare grond was beperkt en de bedrijfsgebouwen waren niet toereikend. De nieuwe generatie van de jaren vijftig zocht ander werk en veel oudere boeren bouwden hun bedrijf af. Ook de overschakeling van de melkbus naar de melktank leidde vaak tot bedrijfsbeëindiging.
Deze ontwikkelingen veroorzaakten een sterke afname van het aantal boerenbedrijven. De periode dat er langs de weg naar Roden tientallen kleine en grotere boerderijen in bedrijf waren, is voorgoed voorbij. Nog slechts een klein percentage van de inwoners van Nietap en Terheijl verdienen hun inkomen als agrariër.
De laatste jaren krijgen de boeren steeds meer te maken met beperkende maatregelen ter bescherming van natuur- en landschapswaarden. Nieuwe, nog uit te werken plannen in het kader van de herinrichting Roden-Norg zullen bepalend zijn voor de toekomst van veel landbouwgronden in Nietap en Terheijl. Op Terheijl zijn gebieden die door hun bijzondere vegetatie in aanmerking komen om als reservaat te worden aangewezen. In dat geval worden ze onttrokken aan de landbouw en wordt het wellicht weer woeste grond. In plaats van monniken zullen er dan natuurminnende bezoekers lopen.
| Bron(nen): |
|
