De Meerweg
In vroeger jaren was de Hooylanselaan (thans Meerweg) de toegangsweg tot het Hemrik. Het Hemrik is de veldnaam voor het gebied waarop de huidige percelen Meerweg 20 en 22 zijn gelegen. Bekend is dat reeds begin 1700 op het Hemrik een huis(je), (thans Meerweg 22) stond, destijds bewoond door ene Jannes Tjemme en zijn vrouw Annechien Geerts. ,Jannes Tjemme was visser van beroep. In 1811, bij de invoering van de Burgerlijke Stand, namen zijn nazaten de familienaam Tjemmes aan. De Tjemmessen woonden tot mei 1931 op het Hemrik.
Vroeger was de Hooylanselaan een 'weg als bouwland', "te vergelijken met een karrespoor door een smalle strook bouwland" en liep vanaf de weg van Roden naar Leek, de wei- en bouwlanden in, tot aan het punt waar momenteel het toeristische fietspad Leutingerwolderpolder-Leek ligt. Daarna volgde achter het Hemrik langs nog ongeveer 250 meter een 'weg als hooiland', te vergelijken met een karrespoor door een smalle strook grasland en dan stond je in de wei- en bouwlanden. Links de Reitmatten en de Jarren en rechts gescheiden door de Jarse Gouwe (een afwateringssloot lopende vanaf het Hemrik naar het Leekstermeer) en de Middelvennen (zie veldnamenkaart achterin het boek). Een doortrekking van de Hooylanse laan naar het Leekstermeer, ook wel Zulthermeer genoemd, was er nog niet.
Het gedeelte 'weg als bouwland' behoorde bij de oprichting van het kadaster in 1832 toe aan Pieter Santee, koopman te Nietap en het gedeelte 'weg als weiland' aan Jannes Winsing, landbouwer te Roden. In 1832 stonden er aan de Hooylanse laan, met uitzondering van de woning van Jannes Tjemme, geen woningen. Vijtig jaar later stonden er in totaal drie huizen. De boerderij Meerweg 16 was er bijgebouwd en in 1872 het huis Meerweg 20. Deze woning werd gebouwd met stenen die gebakken waren in de steenfabriek ‘Lindenstein'.
Tot aan 1880 werd de Hooylanse laan (toen geschreven Hooilandsche laan), bijna uitsluitend door boeren gebruikt om naar hun landerijen te gaan. Nadien werden er geleidelijk meer huizen gebouwd. De 'weg als bouwland' bleef een smalle onverharde weg. Het wegdek bestond uit potklei en was nauwelijks begaanbaar.
In 1910 besloten belanghebbenden van de Hooilandsche laan, de weg was nog steeds in particulier bezit, tot herbesinteling van de onverharde laan en zij brachten hiervoor f 800,— bijeen. De laan werd over een afstand van 1200 meter een sintelweg. Veel verbetering gaf dit echter niet. De sintels zakten weg in de potklei. 's Zomers was het wegdek keihard en hobbelig en 's winters zacht en vol diepe karresporen.
In het begin van de jaren dertig werden de eerste stappen gezet om de bestaande Hooilandsche laan langs de Jarse Gouwe door te trekken naar het Leekstermeer en op 8 november 1933 werd de knoop doorgehakt. Op die datum werd in een acte vastgelegd dat de kosten van aanleg en onderhoud van die weg door de eigenaren van de percelen langs die weg gedragen zouden worden, zulks in verhouding tot de grootte van de percelen.
In 1940 werd een aanvang gemaakt met de aanleg van de nieuwe weg. De oude weg werd enigszins verbreed en vanaf het Hermik naar het Leekstermeer werden de krommingen uit de Jarse Gouwe gehaald. Het wegdek van de nieuw aangelegde weg werd tot aan het Leekstermeer voorzien van klinkers.
Omstreeks 1941 werd de naam Hooilandsche laan gewijzigd in Hooilaan. De bedoeling hiervan is nooit duidelijk geweest. De wijziging was ook niet officieel. In 1957 werden te Nietap namelijk pas straatnamen ingevoerd. Op 15 april 1957 deed de gemeente Roden een voorstel tot invoering van straatnamen. Zij wilde hiermee tot een betere huisnummeraanduiding komen. Voor wat betreft een naamgeving van de oude Hooylanse laan kon een keuze gemaakt worden uit 'Hooilandselaan' of 'Meerweg'.
Op 21 juni 1957 werd door B en W van de gemeente Roden besloten dat de Hooilandschelaan voortaan 'Meerweg' zou heten en de huisnummering werd aangepast. Door sommige oudere 'Roners' wordt de Meerweg toch nog graag 'Heulandsloan' genoemd.
Op 28 maart 1973 kreeg de Meerweg in het kader van de boomplantdag nieuwe beplanting. Oude en zieke bomen werden opgeruimd en scholieren van de Roder scholen plantten nieuwe inlandse eiken.
Vanaf 1940 zijn er over de begaanbaarheid en onderhoudstoestand van de Meerweg nogal wat klachten geweest. Het probleem is dat de gemeente Roden het uiterlijk van de Meerweg niet wil aantasten. Voor het gehele 'Zulthermeergebied' is het gemeentelijke beleid er op gericht dit gebied zo landelijk mogelijk te houden. Handhaving van het landelijke karakter van de Meerweg maakt hiervan deel uit.
Sinds deze weg een klinkerbestrating heeft, zijn de klinkers in het wegdek al vele malen 'recht gelegd', maar het uiterlijk van de Meerweg is er de laatste 50 jaar niet door aangetast.
In 1983 werden alle woningen aan de weg naar het meer, inclusief het recreatiebedrijf van Cnossen, aangesloten op het riool. De aanwonenden waren hiermee uiterst content.
| Bron(nen): |
|
