Brontekst bekijken van Nietap en de Buurtschap in de na-oorlogse jaren

In 1950 werd de draad van [[De Vereniging Buurtschap Nietap]] weer opgepakt. In dat jaar vonden gesprekken plaats tussen Buurtschap, IJsvereniging Leek-Nietap en Natuurschoon om een ijsbaan op te richten in het [[Vereniging_tot_behoud_van_Natuurschoon_Nietap_Leek_en_omgeving|Natuurschoonbos]] tegenover het hertenkamp. Helaas ging het plan niet door omdat de ijsvereniging niets voelde voor een verplaatsing naar Nietap. Het bestuur besloot toen de 'Santeegracht' schoon te maken opdat de jeugd in geval van ijs daar kon schaatsen. Om mogelijk te maken de gracht rond te schaatsen werd in 1956 de daar aanwezige dam in de gracht vervangen door een ophaalbrug.

Een ander onderwerp uit die tijd was de slechte watervoorziening van de school, er was nog geen waterleiding! Bij brand was men aangewezen op 'Meijeringsven' en voor het dorp moest men zelfs het water pompen uit het Leekster Hoofddiep.

[[Bestand:DA93302003_p99_BuurtschapNietapSchoorl1953.jpg|400px|thumb|right|Buurtschap Nietap te Schoorl 5 augustus 1953.]]
In 1953 liet de Buurtschap een notitie verschijnen waarin uiteengezet werd dat de vereniging Buurtschap zich zou gaan manifesteren als een belangenbehartiger van de bevolking. Men wilde streven naar de realisatie van: riolering langs de weg naar Roden, vernieuwing van de weg naar Terheijl, een huisvuilophaaldienst, een speeltuin, verbetering van de straatverlichting en aansluiting op het waterleidingnet. Hieruit kan worden opgemaakt dat de leefbaarheid van het dorp in belangrijke mate verbeterd diende te worden.

In de vergadering van 1954 werd bepaald dat de bewoners van de weg van Nietap naar Terheijl tot en met de boerderij van Roelof Brink lid konden worden. De inwoners van Terheijl konden toen nog geen lid worden. Wel werden, op voordracht van bestuurslid K.Stoffers, in het vervolg vrouwen toegelaten op de vergadering (over emancipatie gesproken...). Een mijlpaal voor Nietap was dat men in dat jaar begon met de aansluiting op de waterleiding en een jaar later met de bouw van de eerste drie woningen aan de (latere) Rembrandtstraat.

Tijdens de Paasdagen van 1958 werden voor het eerst bloemetjes verstrekt aan de ouderen van tachtig jaar en ouder, welke traditie hedentendage nog wordt voortgezet. In 1960 deed het gerucht van 'een overname van Nietap door Leek' al de ronde. Tijdens de jaarvergadering in 1962 bleek dat het nog steeds niet de wereld uit was. Besloten werd om een forum te organiseren met daarin vertegenwoordigers van de beide gemeenten en van Gedeputeerde Staten van Groningen en Drenthe. De geschiedenis heeft uiteindelijk uitgewezen dat de geruchten, wellicht plannenmakerij, nimmer tot uitvoering zijn gekomen. Nietap was Drents en bleef Drents!

De Buurtschap was in het midden van de zestigerjaren in allerlei besturen en stichtingen vertegenwoordigd, zoals: de stichting Calno (organisator van de Leek-week), de Natuurbescherming, het begrafenisfonds, de vereniging Natuurschoon, het Podium Nienoord, de speeltuinvereniging en het dorpshuis De Til in Leek.

In 1968 kreeg het dorp langs een gedeelte van de Santeeweg een nieuw riool en kon langs deze weg ook een stuk trottoir worden aangelegd. Wegens problemen met de grondonteigening kon het trottoir pas in 1972 in zijn geheel gerealiseerd worden. Het zou helaas nog tot 1975 duren voordat het gehele rioolstelsel een verbetering zou ondergaan.

In 1970 besloot de ledenvergadering om het areaal van de vereniging uit te breiden en dat omvatte voortaan 'de schoolkring Nietap' en Terheyl. Vanaf dat moment wordt de vereniging 'Buurtschap Nietap-Terheyl' genoemd. 

Niet alleen de Buurtschap groeide in het begin van de zeventiger jaren, ook het dorp breidde zich uit. Er werd druk gebouwd aan de Frans Halsstraat en aan de (nieuwe) Jan Steenstraat. 

[[Bestand:DA93302005_p101_MedaillevanVerdienste.jpg|200px|thumb|right|Medaille van Verdienste.]]
In het verleden zijn in Nietap initiatieven genomen om een dorpshuis te realiseren. In 1971 kwam bij het bestuur van de Buurtschap het idee op om daartoe de voormalige garage van de ESA van de vestiging Roden over te nemen; kosten f 5000,-. Een jaar later ondernam het bestuur een poging om de kantine van EGAM-Roden te kopen voor een totaal bedrag van f 5500,-, compleet met inventaris. Deze aankopen gingen niet door omdat er geen geschikte bouwplaats verkregen kon worden. In 1976 werd nog overwogen het café Hubers aan te kopen, doch de aanschaf daarvan zou de buurtschapsbegroting ver te boven gaan. In de tachtiger jaren werden door een aantal leden voorstellen gedaan, doch ook deze waren financieel niet haalbaar. Een dorpshuis is er nooit gekomen en zal er waarschijlijk ook in de toekomst niet komen. Tijdens de jaarvergadering van 13 maart 1972 werd de heer Huizinga tot erelid benoemd en werd bekend gemaakt dat Terheijl in dat jaar op het aardgasnet zou worden aangesloten. Het speelveld werd vanwege de bebouwing aan de Frans Halsstraat door de gemeente verplaatst naar een terrein achter de Jan Steenstraat, waar nu de J.Vermeerstraat is gelegen. Ook werd het al zo lang gewenste fietspad aan de Santeeweg aangelegd.

[[Bestand:DA93302027_p102_BestuurBuurtschap1992.jpg|200px|thumb|right|Het bestuur van 'de Buurtschap Nietap' in 1992. V.l.n.r. achterste' rij: Jan Smit en Herman Jonker. Midden: Koos Schotanes, Henk Blaauw en Peter Wolters. Voorste rij: Renske Sanneman en Thea Kalfsbeek.]]
Het bestuurslid Ten Kate was eind 1972 begonnen met het maken van een dorpstfilm. Op 13 maart 1974 beleefde deze film zijn première en werd een enorm succes.
Na vele jaren te hebben deelgenomen aan de 'Gondelvaart' viel voor Nietap, wat dit evenement betreft, in 1973 het doek. De laatste gondel, 'De inname van Den Briel' kreeg de tweede prijs. Omdat er niet meer werd deelgenomen aan de 'Gondelvaart’ werd besloten in augustus 1974 een feestweek te organiseren, de 'Nietapsterfeestweek'. Het geheel werd een groot succes met o.a.een zeskamp, straattekenen, een dropping, een fietstocht en een rommel- en hobbymarkt.

In respektievelijk 1974 en 1975 werden de heren J.Poppema en [[Douwe Franke]] tot erelid van de Buurtschap benoemd wegens hun zeer lange staat van dienst als lid van het bestuur. In 1975 werd in overheidskringen wederom over gewestvorming gesproken, doch door de aktie 'de kop hoort er op' bleef alles bij het oude.

Tijdens de jaarvergadering van 1977 gaf wethouder Lycklama á Nijeholt uitleg over de toekomstige uitbreiding van Nietap. De gemeente had het voornemen om nog 67 woningen te bouwen. Hoewel de Buurtschap er al vele jaren bij de gemeenteraad op aangedrongen had om in Nietap een aantal bejaarden woningen te bouwen en de wethouder op deze vergadering ten aanzien van dit punt enige toezeggingen deed, duurde het nog vijf jaar voor er met de bouw begonnen werd. Het speelveld moest weer plaats maken voor woningen en kreeg zijn definitieve lokatie aan de Isaac van Ostadestraat.

Ter uitvoering van het besluit van de ledenvergadering van 18 maart 1976, om tot wijziging van de statuten over te gaan, werd er een voorbereidingscommissie benoemd, bestaande uit 2 bestuursleden en de heren Hemminga en Mensink. Het toenmalige bestuur, bestaande uit de heren: 0.Dijkman, voorzitter, L.Lubbers, secretaris, E.Kooistra, penningmeester en de leden H.Blaauw, J.Nieboer, D.Folkerts en G.Boerema kon op 3 juli 1979 de akte bij notaris Wilts te Roden laten passeren.

''art. 1'': De vereniging draagt de naam 'Buurtschap-Nietap' en heeft haar zetel te Nietap, gemeente Roden.
''art. 2'': De vereniging heeft tot doel de behartiging van de belangen van dorpsgemeenschap Nietap en zij tracht dit doel te bereiken door:<br>
-	het organiseren van contact-avonden,<br>
-	het organiseren en stimuleren van culturele manifestaties,<br>
-	het onderhouden van voor de dorpsgemeenschap noodzakelijke contacten.

Deze nieuwe statuten hebben een veel ruimere strekking dan die uit 1902. Zo kan men zien dat tijden veranderen.

In 1979 werd een dames volleybalteam uit Nietap kampioen op interprovinciaal niveau. Dat was dé aanleiding voor een aantal stratenteams om op vier vrijdagavonden op het gazon in de H.W.Mesdagstraat te gaan volleyballen. Dit resulteerde in het bekende straatvolleybaltournooi.

[[Bestand:DA93302033_p101_thomasvaerenpieternel.jpg|200px|thumb|right|Een optreden van Thomasvaer en Pieternel.]]
Op 4 januari 1980 werd de eerste nieuwjaarsvisite gehouden. Dit belangrijke initiatief kwam 'uit de bevolking'. Naar verluidt zijn bewoners van de Mesdagstraat tijdens een informele bijeenkomst, gezeten op een stapel spoorbiels, op de gedachte gekomen. De heren Koop Boverhof en Herman Jonker hebben de toen ontstane ideeën uit eindelijk met het bestuur rondgemaakt. Een belangrijk optreden vormde en vormt het optreden van Thomasvaer en Pieternel. Vanaf het begin wordt dit paar gestalte gegeven door Hielko Jonker en Willy Poelstra.
In de loop van de tijd is er naast Thomasvaer en Pieternel een soort Nieuwjaars-cabaret ontstaan, onder leiding van Herman Jonker.

Na 79 jaar mannenhiërarchie werden in 1981 twee dames , te weten mevr.D.Pors en mevr. J.de Rooy, benoemd in het bestuur dat nadien zou bestaan uit twee vrouwen en vijf mannen. Op 31 augustus 1981 vond er een vergadering plaats op het gemeentehuis en uit die vergadering ontstond de commissie 'Realisatie bejaardenwoningen'. Na 12 jaar (!) onderhandelen was het dan eindelijke zover. De commissie bestond uit de heren Blaauw en Lubbers van de Buurtschap en enkele gemeente-ambtenaren. Het plan behelsde de bouw van bejaardenwoningen, eengezinswoningen en woningen voor kleine huishoudens. In totaal 19 woningen in de huursector. De eerste steen werd op 6 september 1982 gelegd tijdens de viering van het 80-jarige bestaan van de Buurtschap. De eerste sleutel werd op 16 september 1983 overhandigd.

Tijdens de feestelijkheden rond het 80-jarige bestaan van 6 tot 11 september werd de Buurtschap vereerd met de zilveren legpenning van de gemeente Roden. Nadat eerst in 1981 de heer E.Kooistra tot erelid werd benoemd, viel ook de heer [[Lammert Lubbers|L.Lubbers]], in 1987, deze eer te beurt bij zijn afscheid als bestuurslid.

Terugkijkend kan worden geconstateerd dat de Buurtsehap Nietap nauw betrokken was bij de groei van het dorp en de bevordering van de leefbaarheid in de ruimste zin.

De vereniging bloeit hedentendage als nooit te voren.

{{Bron Boek Nietap Terheijl}}