Al geruime tijd werkt een groep kunstenaars aan het opdiepen van het verhaal van Terheijl. Bijna letterlijk. Was Terheijl in de late middeleeuwen een mooie uithof van het Klooster Aduard in Groningen, later een prachtige Havezate, tegenwoordig is het in de lokale herinnering misschien nog een landgoed, voor de argeloze bezoeker is dat onherkenbaar; hier geen poorten, geen hekken,... slechts een enkele laan die eigenlijk nergens toe leidt. De rijke geschiedenis van Terheijl is nauwelijks nog herkenbaar in het landschap. Geen resten van een klooster, statige lanen of een monumentaal landhuis. Wie er woont kent misschien de achtergrond van een verlaging in het landschap of de betekenis van een in onbruik geraakt hek. Maar voor niet-ingewijden spreken deze elementen meestal niet of nauwelijks. In opdracht van de gemeente probeert men het verhaal van Terheijl aan de vergetelheid te ontrukken. Men schrijft over de bodem, de flora, het gebruik van het land, en maken dat tot een mooie ode aan Terheijl! Zeker het ontdekken waard, op http://allemansgoedterheijl.nl.

Ga naar boven